توسط شهرام شیخ اسمعیلی(ژیار)
| یکشنبه ۱۳۹۱/۰۹/۰۵ | 14:36
ریشهشناسی
- پهلوی شَهْرام
آوایش
- شَهْرام
نام
- شهرام
- شه یا شاه، لقب فرمانروایان ایرانی به معنی بزرگ و رام در آئین زردشت یکی از ایزدان یا باشندگان در خور نیایش است.
مترادفها
- شاه رام، رام شاه
ریشهشناسی
صفت
- مطیع، فرمانبردار.
- خو گرفته، آموخته.
- در آیین زردشتی، یکی از ایزدان و نام بیست ویکم از هر ماه شمسی.
منابع
- فرهنگ لغت معین
روزنامه ی ژیار